Genieten en afzien

Het is de 40e editie van het Drenthe Loopfestijn en na 7 jaar afwezigheid staat de marathon weer op het programma. Eén grote ronde van 42,2 kilometer door het mooie Drentse landschap. Dwars door het natuurgebied Bargerveen waar de veenpluis volop in bloei staat. Een witte deken natuurschoon die ik rond Hilversum nooit tegen had kunnen komen.

Naast genieten van het mooie landschap was het vooral afzien. Vooraf had ik een tempo van 4:10 tot 4:15 per kilometer in gedachten, goed voor een eindtijd onder de drie uur. Klaas zou volgen zolang het goed voelde. Na de start bleek al gauw dat een plek bij de eerste drie mogelijk was en besloot ik dicht bij de koplopers te blijven. Het tempo kwam daardoor op 4:00 tot 4:05 per kilometer te liggen – een stuk sneller dan gepland. De eerste 15 kilometer gingen prima. Ik haalde de nummer twee in en sloeg een klein gaatje. De straffe tegenwind maakt het wel zwaar, ik liep zo nu en dan in het rood. Na 20 kilometer was het beste er wel vanaf. Met de wind in mijn rug kon ik het tempo van rond de 4 minuten per kilometer nog vasthouden, maar het was niet snel genoeg om mijn tweede positie vast te houden. Ik probeerde nog even aan te haken, maar al snel moest ik hem laten gaan.

Klaas (links) had ook een loodzware dag

Net naast het podium

Vanaf kilometer 25 begon het echte afzien. Mijn tempo zakte naar zo’n 4:15 per kilometer. Nog eens 5 kilometer verder en met een protesterende maag besloot ik het los te laten. Ik liep nog steeds op plek 3 met zowel voor als achter mij geen loper te bekennen. Ik keek uit naar de waterpost, bemenst door vriendelijke vrijwilligers, en om de 5 kilometer geplaatst. Even wandelen om een bekertje water aan te nemen en snel weer in looppas. Meter voor meter, stap voor stap. Bij 36 kilometer zie ik een loper langs de kant van de weg. Het is de koploper die vanaf de start iedereen achter zich liet. Kramp doet hem de wedstrijd staken. Met volgelopen kuiten loop ik ineens weer op plek 2, al was ik vooral bezig met het uitlopen zonder te wandelen. Bij kilometer 40 vond ik een bescheiden tweede adem, maar een echte eindsprint bleef uit. Twee lopers die hun race een stuk slimmer hadden ingedeeld, gingen me alsnog voorbij.
Na 2 uur en 59 minuten finish ik net naast het podium, maar zijn mijn belangrijkste doelen gehaald. Een sub-3 én mijn achtste provincie!
Ook Klaas had een loodzware dag. De marathon blijft meedogenloos.